عاشقانه

بسم الله الرحمن الرحیم
آدم یه موجود اجتماعیه و تو جمع بودن براش یه نیازه.
روانشناسا میگن این نیاز تو نوجوونی زیاد میشه و تو جوونی به اوجش میرسه.آدم تو این سن و سالا بیشتر دوست داره در کنار همکلاسیاش ،دوستاش و وقتی هم به جوونی رسید با همکاراش باشه.
وقتی آدم تو گروهی قرار میگیره رفتارها و علایق اون جمع روش تاثیر میذاره و خواسته ها و رفتارش شبیه اونا میشه.
مد یعنی یه رفتار و یه سلیقه جمعی ،وقتی تو جمع ،گروه یا جامعه ای بیشتر مردم به چیزی یه رفتار خواصی متمایل میشن میگن اون چیز یا اون کار مد شده. مد ناشی از همون اجتماعی بودن آدماست، اما ...
روانشناسا میگن اجتماع رو آدم تاثیر میذاره ولی این به اون معنی نیست که آدم دیگه اختیارش رو از دست میده. آدم سالم آدمیه که در عین اجتماعی بودن کاراش رو بر اساس عقلش انجام بده و تابع مطلق جمع نباشه.
بعضی از آدما خیلی از عقلشون استفاده میکنن ولی بعضیا مواظبن آکبند نگهش دارن و از هر جهت باد بیاد همون وری حرکت میکنن! این آدما شعارشون تو زندگی اینه:
خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو
اما به نظر شما همیشه حق با اکثریته؟ یعنی درست اون چیزیه که رای بیشتری بیاره و اکثریت مردم تائیدش کنن؟
یعنی اگه چیزی رو عقل بگه غلطه با رای اکثریت درست میشه؟ و آدم باید قبولش کنه و بله و چشم بگه؟!

تو بعضی کشورا یکی از واحدای درسی مدارس و دانشگاها درس زندگیه، عنوان یکی از مهمترین مباحث این درس اینه:

just say no

یعنی ادم باید یاد بگیره وقتی که میخواد با جمع همراه بشه اول فکر کنه و اگه دید اکثریت اشتباه میکنن با قدرت و شجاعت به درخواستشون جواب رد بده. فکرشو بکن اگه هر کسی قبل از تصمیم گیری فکر کنن چی میشه؟ دنیا گلستون میشه. پس:

فقط بگو نه

اگه خدایی نکرده زمانی برسه که پوشیده و محجوب بودن و رعایت حریم محرم و نامحرم از مد بیفته و ادمای باحجاب و محجبه جزء اقلیت بشن، باید پشت پا به عقل زد و همراه مد شد ؟!
دوست خوبم!
اگه تو مدرسه و دانشگاه و اداره یا تو اتوبوس و مترو یا مهمونی و این جور جاها به خاطر احترام گذاشتن به عقلت انگشت نما شدی
ناراحت نباش چون همیشه انگشت نما شدن بد نیست.
میدونی مثل چی میمونه؟ چند تا دانشجو رو تصور کن که در طول ترم خوش میگذرونن و دست به کتاباشون نمیزنن (منظورم اوناییه که کاغذ کتاباشون انگشت آدمو میبُره!) اگه بچه های درسخون و متعهد و دوراندیش توی اقلیت قرار بگیرن، کارشون اشتباهه و ضرر کردن؟ نتیجه اش روز امتحان معلوم میشه. فقط دو سه روزی باید دندون روجیگر گذاشت.
زندگی مثل یه امتحانه و همه ما مشغول نوشتنیم. متاسفانه بعضیا وقتی به خودشون میان که عزراییل میگه "ورقه ها بالا!" پس:

بسم الله الرحمن الرحیم

میفرمایند : هر کار خوبی که به نیت نزدیک شدن به خداوند متعال انجام بشه عبادته.
با این حساب میشه با وبلاگ نویسی هم عبادت کرد اما شرط داره؛ پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم میفرمایند:
« هر گاه عملی را انجام دادی ، آنرا خالص و برای خدا انجام بده زیرا خداوند متعال فقط اعمال خالص را که برای " او " انجام گرفته است از بندگانش می پذیرد ‍»⁽¹⁾
پس اولین شرط اینه که نیتمون درین کار رضای خداوند متعال باشه و بس.

حالا از کجا میشه فهمید تا حالا برای خدا نوشتیم یا نه ؟
امام صادق علیه السلام میفرمایند :
« عمل خالص آنست که نخواهی کسی جز خداوند تو را بخاطر آن عمل تشویق کند و سپاسگزاری نماید »⁽²⁾
وقتی بازدید وبلاگمون کم شد، نظر ندادند، برگزیده مون نکردند و خلاصه اسممون مطرح نشد اگه ناراحت شدیم و دست به دامن این و اون شدیم، نشون میده اخلاص نداشتیم و بخاطر مردم کار کردیم.
عالمی دو جلد کتاب نوشت و میخواست چاپ کندکه یک جلد آن مفقود شد و بعد از مدتی به اسم شخص دیگری چاپ شد! آن عالم جلد دوم کتاب را هم برای آن شخص فرستاد و نوشت " غرض این بود که این کتاب چاپ شود و مورد استفاده قرار گیرد.حالا که شما جلد اول را چاپ کردید استدعا میکنم جلد دوم را هم به اسم خودتان چاپ کنید"

چه طور میشه مخلص شد ؟
فقط اینکه نیت کنیم خالص باشیم کافی نیست بلکه طبق فرموده علما باید ریاضت بکشیم.
خداوند متعال در حدیثی قدسی راه را به روشنی فرموده است:
 « ای فرزند آدم ، عمل تو خالص نمیشود مگر اینکه چهار مرگ را بچشی.
1_ مرگ قرمز: اینکه سختی ها را تحمل کنی ولی به دیگران آزاری نرسانی
2_ مرگ زرد : وآن گرسنگی و سختی کشیدن است
3_ مرگ سیاه: مخالفت هوای نفس است پس از هوای نفس تبعیت نکن که تورا از راه خدا گمراه میکند
4_ مرگ سفید : و آن تنهایی است »⁽³⁾

وبلاگ نویسی آغاز یک راه است ؛ راهی تا رسیدن به یک رسالت بزرگ. پس معلوم میشود درین راه باید :
_ سختی ها را تحمل کنیم و در مقابل انتقادها سعه صدر داشته باشیم
_ موهایمان را در آسیاب علم و حلم سفید کنیم
_ از وسوسه های شیطان دوری کنیم و به دنبال شهرت و محبوبیت نباشیم و از همه مهمتر ارزشهای والای اسلام را هرگز فراموش نکنیم
_ اگر به دلیل بیان حق و حقیقت ،تنها ماندیم، تنها با مولایمان صاحب الزمان تقسیمش کنیم
و در نهایت ثواب اعمالمان را در جهت سلامتی و ظهور ایشان هدیه نماییم

بسم الله الرحمن الرحیم
     امامان معصوممون فرمودند هر مسلمونی دو تا پدر داره یکی اون کسیه که خونش تو رگامونه و بهش تعلق جسمی داریم. پدر دوم ائمه اطهار و انبیاء بزرگوارمون هستند  از آدم تا خاتم علیهم السلام . در نوع دوم تعلق معنویه و اونچه که باعث پیوند پدر و فرزندی میشه علم و دانش الهیه، همون علمی که سینه به سینه نقل شده، نوشته شده و به ما رسیده.
     همون طور که پدر نسبی به گردنمون حق داره پدر معنوی هم حقوقی به گردنمون داره و همونجور که نسبت به اون حقوق در نامه سر گشاده الهی اشاره شده نسبت به این حقوق هم تذکر داده شده.
     خداوند متعال ما رو به احترام نسبت به پدر نسبیمون سفارش فرموده اما حق پدر معنویمون نه تنها احترام بلکه اطاعته .
     در نامه سر گشاده الهی اومده که پدرت (پدر نسبی) رو اطاعت کن تا جایی که مخالف فرموده خدا نباشه اما وقتی پای اطاعت از پدر معنویمون به میون اومده اطاعت از او رو در ردیف اطاعت از خودش قرار داده: اطیعواالله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم.
     در تفاسیر اومده که منظور از اولی الامر امامان معصوم علیهم السلام و پس از اونها علما، فقها و مراجع تقلید اند. یعنی علاوه بر پیامبران و امامان، علما هم پدر معنویمون هستند.
راستی وقتی کسی پدرشو از دست میده چه حالی میشه؟
گاهی وقتی کسی میره فقط فقدان جسمشو آدم احساس میکنه و در مورد پدر علاوه بر فقدان جسمی، کمبود محبتش هم هست. این مربوط به از دست دادن پدر خونیه اما اگه خدای ناکرده آدم پدر معنویش رو از دست بده علاوه بر همه اینها گنجینه ای از علم و معرفت رو از دست داده و جبران فقدانش عملا غیر ممکن به نظر میاد.
میخواستم بگم از دیروز در سوگ باباییم؛ بابایی که اونقدر باهوش بود که در 19 سالگیش به خارج فقه رسید، بابایی که نور چشم حضرت امام رحمه الله علیه بود، بابای شجاعی که بارها در جوونیش به خاطر حق طلبیش به زندان افتاد و تبعید شد اما هیچ وقت دست از حقیقت بر نداشت و زیر بار زور نرفت ... بابای مهربونی که جاپای خانوم حضرت زهرا سلام الله علیها گذاشت و این روزهای آخر زمرمه زبونش "السلام علیک یا سیده نساء العالمین" بود، بابای خوبم چه دیر میگذرد گاهِ تنهایی .... آه
بعد از رفتن تو دل من گریه کردخورشید هم گریه کرد مهتاب هم گریه کرد امت هم در غمت گریه کرد

امام خوبم آغوش بگشا که نور چشمت آمده است!

بسم الله الرحمن الرحیم
جامعه الزهرا حوزه علمیه خانومها تو شهر مقدس قمه.
جامعه یعنی دانشگاه و جامعه الزهرا یعنی دانشگاه الزهرا.
     خانومهای مسلمونی که به خانوم حضرت زهرا سلام الله علیها علاقمندند و دوست دارند که روش ایشون رو سرلوحه زندگیشون قرار بدن و به بقیه مردم هم منتقل کنند میان و اینجا یاد میگیرن. درسای مفیدی تو جامعه الزهرا تدریس میشه که اغلب کاربردیه مثل زن در اسلام ،اخلاق ،روانشناسی کودک و...
     یکی از این دروس وصیتنامه امام راحل قدس سره است که در قالب یک درس دو واحدی تدریس میشه .
اساتید جامعه الزهرا انصافا در درسی که ارائه میدن تبحر دارند ،اساتید درس وصیتنامه حضرت امام رحمه الله علیه هم خیلی واردن و از معلومات بالایی برخوردارن ، از جمله اونها استاد ماست. جدا که آدم پریه ،وصیتنامه رو تحلیل دینی و سیاسی میکنه و جوانبش رو کاملا روشن برامون بیان میکنه.کلاس وصیتنامه از همه درا شلوغتره و همه تشنه شنیدنند.

 کتاب سید روح الله المو سوی الخمینی...
نون والقلم و ما یسطرون

     میگن:هر کتابی از دمیدن روح نویسندش در کالبد ورق و کاغذ به وجود اومده.
حضرت امام رحمه الله علیه نویسنده بزرگی هستن چون انسان بزرگی بودند ؛وقتی کتابای ایشون رو میخونی کاملا متوجه این روح بزرگ میشی که تو رو در طول مطالعه با مهربونی همراهی میکنه. کتابای ایشون مثل چشمه‌ای از شربت گوارائیه که با مطالعه هر ورق از اون احساس میکنی یه جام از این شراب مهربونی رو نوشیدی و...
خلاصه ...
     حضرت امام رحمه الله علیه توصیه مهمی به همه ما کردن اونم مطالعه وصیتنامه شهداست . مقام ایشون از همه شهدای جنگ بالاتره چرا که با رهبری و راهنمایی ایشون در راه زیبای ایثار قرار گرفتند و  و به خاطر خدا دیگران رو به خودشون ترجیح دادند و به فیض شهادت رسیدند.
در احادیث وارده از ائمه اطهار هم بارها به این نکته اشاره شده که مقام عالمی که به علمش عمل کنه و دیگران رو هم به سوی خدا دعوت کنه از مقام هزار شهید بالاتره همون طور که پیامبر اکرم صلی الله علی و آله و سلم میفرمایند:
روز قیامت جوهر قلم عالمان و خون شهیدان وزن میشوند و جوهر قلم عالمان بر خون شهیدان میچربد‌ (تفسیر الدرالمنثور 3/423)
چرا؟
چون جوانهای پاکی که به مقام شهادت نائل شدند از مطالعه کتب علماء و شنیدن وعظ اونها راه رو پیدا کردند و آخرت عاقبت به خیر شدند.
     میخواستم بگم :مطالعه وصیتنامه با ارزش امام راحلمون کمتر از وصیتنامه شهدا نیست که بسی بالاتر از اونها هم هست و مسئولین جامعه الزهرا الهی شکر به این مهم رسیدند و یکی از واحدهای درسی رو مطالعه و بررسی این وصیتنامه گوهر بار قرار دادند.
     روزی که این درس رو داشتیم از صبح احساس خاصی داشتم و وقتی وارد کلاس میشدم خیلی خوشحال بودم ، چون توی اون ساعت چیزهای زیادی یاد میگرفتم و انقدر مفید بود و روحم تشنه که اصلا گذر زمان رو احساس نمیکردم.
     نوشتن وصیتنامه به همه مومنین توصیه شده و از مستحباته ،حضرت امام  با اینکه مشغله زیادی داشتند اما نه تنها واجبات ازشون ترک نمیشد بلکه به مستحبات کاملا مقید بودند .نوشتن وصیتنامه علاوه بر دلیل شرعیش برای کسی مثل حضرت امام وجه عقلی هم داشت چرا که قلب ایشون گنجینه از تجربیات گذشته و درسهای دنیا و مهمتر از همه  مملو از معارف الهی بود  و انتقال این مطالب به نسل آینده وظیفه ای بود که امام عزیزمون اونو به نحو احسن به انجام رسوند.
     اگه تاحالا سری به این مجموعه ارزشمند نزدید پیشنهاد میکنم یه نگاهی هرچند گذرا بهش بندازید چرا که مطمئنم مطالبش مجذوبتون میکنه و با یه نگاه گذرا سیر نمیشید و عطش دانستن شما رو به مطالعه کاملش هدایت میکنه.
امام بزرگوارمون در روز ولادت خانوم حضرت زهرا سلام الله علیها به دنیا اومدند و سالگرد ارتحالشون امسال تو ایام شهادت اون بانوی بزرگوار قرار گرفته. در عالم هیچ پیش آمدی تصادفی نیست...

     پروردگارا تو را به روح با عظمت بانوی گرامی اسلام حضرت فاطمه زهرا و فرزند خلفش امام خمینی رحمه الله علیه قسم میدیم که ما رو از رهروان واقعیشون قرار بده و در روز رستاخیز در کنار این بزرگواران محشور فرما.
     میگن: هر کسی با کسی محشور میشه که تو دنیا عاشقش بوده ،پس خدای مهربونم منو بیش از این عاشق امامم کن.

آمین یا رب العالمین